گاه نوشته های یک دانشجوی پزشکی

چقدر خوبه که هنوز اینجا رو  دارم و میتونم اون چی که تو ذهنم میگذره رو راحت بنویسم از اوضاع احوال بگم که امسال اولین سالی بود که سال تحویل خواب بودم ،روز دوم فروردین کشیک داشتم بنابراین روز اول بند وبساطو جمع کردم رفتم شهر محل تحصیلم ،۱۵ روز اول تقریبا هر روز یا یه روز درمیون کشیک بودم شرایط سختی بود برام چون هم باید آشپزی میکردم هم بشور وبساب و ضد عفونی از ترس کرونا چند تا از کشیکام تو بیمارستانی بود که سانتر کرونا بود بقیشم درسته تو بیمقارستان مثلا غیر کرونایی بود اما بعد از اینکه یه مریضی میاوردن (اکثرا هم تصادفی وچاقو خوردگی) وکلی کار واسشون انجام میدادیم تازه سی تی اسکن ریه که میگرفتیم میدیدیم بله درگیری ریه داره در اثر کرنا در حد لالیگا،،روز ۱۷م کشیکام تموم شدو به اصرار خانواده برگشتم خونه همون روز خبردادن یکی از بچه هایی که توی پاویون باهاش بودم کروناش مثبت شده ،منم فرداش علائم خفیفی پیداکردم و با م با استادم شروع کردم به مصرف دارو ،،الان ۴روزه قرنطینم و خانوادمو از فاصله دور واز پشت شیشه میتونم ببینم ،،این از اضاع احوالم ،،